สเติร์กฟอนเทียน  ถ้ำประวัติศาสตร์แห่งชาติพันธุ์มนุษย์

      หลังจากที่เท้าของผมได้สัมผัสกับโยฮันเนสเบิร์กของแอฟริกาใต้แค่ไม่กี่อึดใจพวกผมก็เดินทางไปยังจุดหมายแรกทันทีที่ถ้ำสเติร์กฟอนเทียน (Sterkfontein Cave) ซึ่งอยู่ห่างจากโจเบิร์ก (คนที่นี่เขาขี้เกียจเรียกชื่อโยฮันเนสเบิร์กแบบยาวๆ เต็มยศก็เลยเรียกด้วนๆ สั้นๆ แค่เนี๊ย!) ไปเพียงแค่ 20 นาที ด้วยการขับรถแบบสบายๆ ไม่รีบเร่ง

      ต้องชมกันเลยว่าตั้งแต่ปากทางเข้าเรื่อยไปจนลานจอดรถและอาคารนิทรรศน์การนั้นจัดทำได้อย่างสวยงามและอลังการสมกับเป็นพื้นที่ประวัติศาสตร์ระดับโลกจริงๆ ที่เท่ห์มากๆ คือหลังจากชมพิพิธภัณฑ์ห้องสุดท้ายแล้ว  พอเปิดประตูออกไปจะกลายทุ่งหญ้าสลับกับป่าละเมาะบนเนินเขาสูง  ไกด์สาว (ร่างใหญ่) ใจดีก็พาพวกผมเดินไปตามทางชมโน่นชมนี่ไปเรื่อยๆ เพลินๆ กว่าจะรู้ตัวก็มาถึงหน้าปากถ้ำเล็กๆ ที่อยู่ลึกลงไปใต้พื้นพิภพ  แล้วพวกผมก็ต้องมะงุมมะงาหราลงไปในถ้ำที่มืดและลึกแห่งนี้ด้วยไฟฉายดวงเล็กๆ ของไกด์ที่เตรียมมาพร้อม จนมาถึงความลึกที่ระดับหนึ่งคุณเธอก็หยุดกึกพร้อมกับจี้ไฟฉายไปยังกองหินแหลมก้อนหนึ่งทางซ้ายมือของทางลง เขาบอกว่าตรงนี้แหละที่บรรพบุรุษของมนุษย์ที่เก่าแก่ที่ สุดในโลกตกลงมาตาย และวาดแสงไฟขึ้นไปบนผนังถ้ำซึ่งอยู่สูงขึ้นไปราวตึก 5 ชั้นมีรอยแตกเป็นช่องให้แสงลอดลงมาได้รำไรๆไม่ต้องบอกก็เดาได้เลยว่านั้นคือช่องที่อภิมหาบรมทวดตกลงมาแน่นอนเขาสันนิษฐานว่าคุณเธอผู้นั้น (ซึ่งภายหลังได้ชื่อว่า Mrs. Pless) คงวิ่งหนีสัตว์ร้ายหรือชายหื่นจากที่อื่นแล้วพลัดตกลงมาตายที่นี่

      จากจุดที่มิสซิสเปลสตกลงมา(ตาย) เขายังพาเราเดินลงลึกมาเรื่อยๆ เพื่อชมความงามของหินงอกหินย้อยภายในถ้ำที่ยังไม่ตาย คือยังมีการเกิดของหินงอก-หินย้อยอยู่ตลอดเวลา  แถมบางช่วงยังมีธารน้ำไหลลอดผ่านถ้ำอย่างสวยงามน่าอัศจรรย์ใจจริงๆ ครับ