ดวงดาว สุวรรณรังษี
บทความ
สวิตเซอร์แลนด์แดนภารตะ
ฉันรู้ดีอยู่แล้วว่าการเลือกเดินทางมาแคชเมียร์ในช่วงฤดูหนาวนั้นจะเป็นอย่างไร แต่ก็อยากรู้อยากลองว่าเมืองที่อยู่ในดินแดนหิมาลัยนั้นจะเป็นเช่นไร จะสวยเหมือนสวิตเซอร์แลนด์ไหมหนอ และเมื่อเลือกจะมาแคชเมียร์กันในฤดูหนาวอย่างนี้ ก็ต้องเตรียมตัวสู้กับความหนาวกันหน่อย เพราะเส้นทางที่จะไปล้วนแล้วแต่ปกคลุมด้วยหิมะทั้งสิ้น
การเดินทางออกไปตะลุยหิมะของพวกเราต้องใช้รถจี๊ปที่พร้อมจะเดินหน้ากันเต็มที่ โดยเส้นทางแรก คุณอาชลาฟ เจ้าของบ้านเรือมาเป็นไกด์ด้วยตัวเอง จะพาเราไปยังพาฮาลแกรม (Pahagram) อันหมายถึงทุ่งเลี้ยงแกะ
บนเส้นทางสายนี้นอกจากจะเป็นเส้นทางหลวงเชื่อมระหว่างเมืองหลวงในยามฤดูหนาว คือเมืองจัมมู มาสู่ศรีนาการ์อันเป็นเมืองหลวงในช่วงฤดูร้อน ระหว่างทางคือทุ่งดอกไม้ที่เป็นสมุนไพรที่ขึ้นชื่อลือชาของแคชเมียร์ คือดอกแซฟฟรอน ซึ่งเขาปลูกเพื่อนำเกสรมาใช้ชงเหมือนชา สรรพคุณคือใช้เป็นยาลดไขมันในเส้นเลือด พอออกนอกเมืองไปอีกหน่อย สองข้างทางเริ่มร่มครึ้มด้วยต้นไม้ใหญ่คล้ายต้นโอ๊ก เรียกกันว่าต้นซีนาร์ ซึ่งมีใบสามแฉกคล้ายกับใบเมเปิล เป็นต้นไม้ประจำแคว้นที่นำจากเปอร์เซียเข้ามาปลูกมากจนกลายเป็นอุตสาหกรรมหลักอย่างหนึ่งของแคชเมียร์ในการผลิตไม้คริกเก็ต อันเป็นกีฬายอดนิยมของอินเดีย
พอเข้าเขตพาฮาลแกรม ฉันก็เริ่มเห็นทิวทัศน์เปลี่ยนไปเป็นชนบทที่ปกคลุมด้วยหิมะขาวโพลนตลอดจนถึงตัวเมือง ซึ่งมีกิจกรรมขี่ม้าขึ้นไปบนภูเขา อาชลาฟเตือนว่าอย่าตกอกตกใจนักถ้าจะถูกมะรุมมะตุ้มด้วยเจ้าของม้าที่มาแย่งตัวนักท่องเที่ยวไปขี่ม้าบนภูเขา ดังนั้นไกด์จึงต้องไปตกลงกับเจ้าของม้าให้เรียบร้อยก่อนที่จะเกิดจลาจล
พาฮาลแกรมตั้งอยู่ตรงเชิงเขาที่ระดับความสูงราว 2,130 เมตร มีสายน้ำที่ไหลมาบรรจบกันเป็นแม่น้ำคิดเดอร์ ตัวเมืองเป็นรีสอร์ตภูเขา นักท่องเที่ยวนิยมมาเดินป่าในช่วงฤดูร้อน ถ้าเป็นช่วงฤดูหนาวอย่างนี้ก็ต้องขี่ม้าชมหมู่บ้านและเชิงเขาซึ่งปกคลุมด้วยหิมะ งดงามไปอีกแบบหนึ่ง
วันที่สองของการตะลุยแดนหิมะ เราจะขึ้นไปบนภูเขาสูงซึ่งมองเห็นที่ราบสูงคาราโครัม เส้นทางไปกุลมาร์ก (Gulmarg) เป็นเส้นทางที่มุ่งสู่ชายแดนปากีสถาน ด้วยระยะทางเพียง 50 กิโลเมตร ตลอดเส้นทางมีการรักษาความปลอดภัยกันอย่างเต็มที่ ซึ่งมองโลกในแง่ดีจะเห็นว่ามีทหารคอยรักษาความปลอดภัยอย่างดี
กุลมาร์กเป็นแหล่งท่องเที่ยวฤดูหนาวที่มีชื่อเสียงมากที่สุดแห่ง
หนึ่งของอินเดีย แม้จะอยู่ในระดับความสูงเพียง 2,730 เมตร แต่ในช่วงฤดูหนาว ทุ่งหญ้าแห่งดอกไม้จะถูกปกคลุมด้วยหิมะขาวโพลนราวกับเมืองในยุโรป
เมื่อเดินทางไปถึงเชิงเขา เจ้าหน้าที่จะอนุญาตเฉพาะรถที่มี
สมรรถนะสูง สามารถขึ้นเขาสูงชันและแล่นบนหิมะลื่นๆ ได้เท่านั้น ไม่เช่นนั้นแล้วก็ต้องเปลี่ยนไปขึ้นรถบัสท้องถิ่น ด้วยเส้นทางขึ้นกุลมาร์กเป็นทางแคบๆ วกเวียนขึ้นเขาไป สองข้างทางคือป่าสนซีดาร์ขนาดใหญ่ที่แต่งแต้มด้วยหิมะขาวโพลนราวกับต้นคริสต์มาส ระหว่างทางขึ้นเขามีจุดชมวิวที่มองเห็นทั้งหมู่บ้านเบื้องล่าง และที่ราบสูงคาราโครัมที่ไกลออกไปในเขตแดนจีนและปากีสถาน
จากเชิงเขาเรายังจะนั่งรถกระเช้าไฟฟ้าที่เรียกกันว่ากุลมาร์ก กอนโดลา ขึ้นไปบนยอดเขาสูงเพื่อชมวิวทิวทัศน์อันงดงาม ระหว่างทางเห็นบ้านยิปซีที่เร่ร่อนมาเลี้ยงสัตว์ในช่วงฤดูร้อน และบนยอดเขามีทั้งลานสกีสำหรับมืออาชีพ
แม้จะกลับลงมาจากกุลมาร์กแล้ว พวกเราก็ยังรู้สึกเหมือนการเดินทางขาดหายอะไรบางอย่างไป วันต่อมาพวกเราจึงหาทางกลับไปที่นั่นอีกครั้ง เพื่อจุดมุ่งหมายอย่างเดียวว่าจะไปหัดเล่นสกี ลานสกีที่กุลมาร์กสำหรับมือใหม่มาฝึกซ้อมนี่ก็คือสนามกอล์ฟในช่วงฤดูร้อน ซึ่งมีบริการให้เช่าอุปกรณ์ พร้อมทั้งครูผู้ฝึกสอน
เส้นทางสุดท้ายซึ่งเรากำลังบ่ายหน้าไปทางทิศตะวันออกคือเส้นทางข้ามเทือกเขาสูงสลับซับซ้อน ซึ่งเชื่อมระหว่างศรีนาการ์ไปยังลาดักห์ เนื่องด้วยการเดินทางทางรถยนต์ในฤดูหนาวเช่นนี้เป็นไปไม่ได้ เพราะเส้นทางถูกปิดด้วยหิมะ เราจึงตั้งใจจะไปแค่โซนามาร์ก (Sonamarg) อันเป็นจุดที่มีธารน้ำแข็ง ซึ่งระหว่างทางก็เต็มไปด้วยทิวทัศน์งดงาม และนำไปถึงฟาร์มเลี้ยงปลาเทราต์
พายุหิมะทำให้เส้นทางนี้ปิดลงก่อนที่เราจะไปถึงโซนามาร์กเสียด้วยซ้ำ ฉันไม่รู้สึกแปลกใจสักเท่าใดนัก เพราะทำใจยอมรับอุปสรรคและความเป็นไปของธรรมชาติอยู่แล้ว และแค่ได้เดินทางมาถึงจุดนี้ ในฤดหนาวอย่างนี้ ฉันกล้าพูดได้เลยว่าคงไม่มีฤดูไหนจะมาเนรมิตให้แคชเมียร์สวยงามได้สมกับที่เป็นเมืองในอาณาจักรหิมาลัยได้เท่านี้แล้ว
(เรียบเรียงจากหนังสือ “เลียบหิมาลัย จากแชงกรี-ลา สู่หลังคาโลก” โดยดวงดาว สุวรรณรังษี และทีมงาน Explorer)