วันที่หก จากเมืองจูโนมาเป็นระยะทาง 276 ไมล์ทะเล ก็ถึงเมืองเคตชิเกน กินอาหารเช้าแล้วไปขึ้นรถบัสเล็กของบริษัทท่องเที่ยว เพื่อไปขึ้นเรือบินน้ำชมมิสตีฟยอร์ด (Misty Fjords National Monument) นาน 65 นาที เป็นเรือบินขนาดเล็ก จุได้ 6 ที่นั่ง สัมภาระทั้งหมดต้องฝากไว้ที่บริษัท ทุกที่นั่งติดริมหน้าต่าง เมื่อกัปตันสั่งให้รัดเข็มขัด เร่งเครื่องลุยน้ำกระจาย แวบเดียวก็ลอยอยู่เหนือน้ำเรียบนิ่งสีเขียวเข้ม ได้ชมวิวผาหิน น้ำตก ป่าสน เกาะแก่ง มองเห็น Eddystone Rock เป็นส่วนของภูเขาไฟที่โผล่พ้นน้ำขึ้นมา 237 ฟุต ลักษณะคล้ายเขาตาปูที่กลางอ่าวพังงา

      ตอนบ่าย เดินเที่ยวชมเมืองเอง กะว่าจะไปดูการเพาะพันธุ์ปลาแซลมอนและเล่นกับนกอินทรีที่ Deer Mountain Tribal Hatchery and Eagle Center เดินเลียบลำธารไป มหัศจรรย์ ปลาแซลมอนว่ายน้ำอยู่เต็มลำธาร ตามลุ้นปลาให้กระโจนข้ามบันไดปลาโจนจนลืมเวลา ไปถึงศูนย์ก็เหลือเวลาไม่คุ้มจะเข้าชม โฉบผ่านอีกศูนย์ คือ Totem Heritage Center จึงแวะดูเสาไม้แกะสลัก (Totem) ของชนเผ่าพื้นเมือง (Tlingit ) ที่เก็บรวบรวมไว้

      รีบกลับ เดินหลงไปออกทางใต้ของเมือง ต้องเดินย้อนกลับไปที่ท่าเรือ จึงได้ผ่านย่านถนนครีก (Creek Street) ที่หน้าบ้านแต่ละหลังมีทางเดินเป็นระเบียงเสาไม้ยกสูงยื่นไปในลำธาร สวย...เมื่อเหลือบไปเห็นป้ายบ้านดอลลี่ (Dolly’s House) จึงนึกได้ว่าย่านนี้เคยมีสถานประกอบการของหญิงอาชีพพิเศษเกือบ 30 แห่ง ตามคำบรรยายในหนังสือ ‘โลกกว้างโดดเดี่ยว’ ว่า …as the only place in Alaska where “the fishermen and the fish went upstream to spawn”