ขอเริ่มจากภูมิประเทศและที่ตั้ง ราชาสถานเป็นแคว้นตอนเหนือ เยื้องไปทางตะวันตก พื้นที่รวมกว่า 300,000 ตารางกิโลเมตร ใหญ่กว่าอีสานบ้านเฮาเล็กน้อย แต่รูปทรงคล้ายกัน ดินแดนลักษณะอ้วนป้อม ไม่ยาวเหมือนภาคใต้ของไทย

      ด้านตะวันออกติดกับเดลีและอุตตรประเทศ ที่ตั้งของทัชมาฮาล ด้านตะวันตกติดกับปากีสถาน ด้านเหนือติดกับรัฐปัญจาบ สภาพที่ตั้งเยี่ยงนี้ ทำให้ราชาสถานอยู่ใกล้ศูนย์กลางแห่งการคมนาคม ยังอยู่กึ่งกลางระหว่างอาณาจักรใหญ่ ที่มีผลต่อชีวิตของผู้คนในดินแดน

      ภูมิประเทศด้านตะวันออกและด้านใต้ มีขุนเขาอยู่บ้าง แต่ไม่สูงเสียดฟ้าเหมือนหิมาลัย ลักษณะคล้ายภูเขาในภาคเหนือตอนล่าง ในหุบเขามีทะเลสาบ บางแห่งกลายเป็นที่ตั้งชุมชน ที่เหลือเป็นเขตห้ามล่าสัตว์ป่า ที่อาศัยของนกน้ำนานาชนิด เหมาะสำหรับคนชอบนก

      ย้ายไปทางด้านตะวันตก ภูเขาหดหาย ความแห้งแล้งมาเยือน ยิ่งไปทางตะวันตกเท่าไหร่ ยิ่งมีแต่ดินปนทราย จนกลายเป็นทรายล้วนเป็นทะเล ทรายกว้างใหญ่ จนถึงพรมแดนประชิดกับปากีสถาน ดูแล้วไม่น่าอยู่เป็นอย่างยิ่ง

      แต่ภูมิประเทศแบบนี้แหละ ก่อเกิดผู้คนและวัฒนธรรมประเพณีเฉพาะกลุ่ม กลายเป็นชนเผ่าต่างๆ เจริญขึ้นเป็นหลายอาณาจักร ยกพลตะลุม บอนกันดุเดือดเร้าใจ ตามวิสัยคนทะเลทรายย่อมใจเด็ดประดุจเสือ

      เมื่อมีเผ่ามีผู้คนย่อมมีผู้ปกครอง กลายเป็นราชา สร้างป้อมเมืองกลางทะเลทราย ยิ่งรบกันเร้าใจหายห่วง นอกจากสู้กันเองแล้ว ยังต้องสู้กับอิทธิพลภายนอก ทั้งจากอาณาจักรใหญ่ในอินเดีย จากเปอร์เซีย จากกรีก จากโน่นจากนี่ เรียกว่าตลอดเวลานับพันปีมีแต่การรบ อันเป็นเสี้ยวหนึ่งของประวัติศาสตร์แห่งราชาสถาน